Տիգրան Պետրոսյան

Օլիմպիական չեմպիոնը կարողանում է ձուկ եւ փլավ պատրաստել :) Շախմատի օլիմպիական չեմպիոն, գրոսմաստեր Տիգրան Պետրոսյանին, կարծում եմ, բոլորն են ճանաչում: Ուստի փորձենք հակիրճ ներկայացնել Տիգրանին ու արագ անցնել մեր զրույցին: :) 1984թ-ի սեպտեմբերի 17-ին Երեւանում` սովորական հայկական ընտանիքներից մեկում, ուրախ օր էր. ծնվել էր Պետրոսյան ընտանիքի արու զավակը, ում հայրը նպատակադրված անվանեց Տիգրան, քանի որ նրա երազանքն էր, որ որդին ինչ-որ չափով դառնա հռչակավոր Տիգրան Պետրոսյան, շախմատով զբաղվի. ազգանունը համընկնում էր, անունն էլ ամբողջացնում:): Տիգրանի հայրը 5 տարեկանից որդուն սովորեցնում է կատարել իմաստուն խաղի առաջին քայլերը, ապա` մոտ կես տարի անց, նրան տանում Շախմատի դպրոց, որտեղ Տիգրանի առաջին ուսուցիչն է լինում Գագիկ Սարգսյանը: 2000թ-ից Տիգրանն անձնական մարզիչ չունի: Այսօր արդեն գրոսմայստեր, օլիմպիական չեմպիոն Տիգրան Պետրոսյանը, խոսելով իր անվան մասին, ասում է, որ այն պարտավորեցնող է, բայց կաշկանդող չէ: - Ո՞րն է եղել քո առաջին լուրջ հաջողությունը: - 1998թ-ին Ստամբուլում մասնակցեցի մինչեւ 16 տարեկանների օլիմպիադային եւ դարձա չեմպիոն (թիմային խաղում), այդ ժամանակ ես 13 տարեկան էի (14-ս դեռ չէր լրացել), հետագայում լրացրեցի Միջազգային վարպետի, իսկ 2004-ին` գրոսմայստերի կոչումս... Հաջորդ ամենակարեւորներից` Շախմատի համաշխարհային 38-րդ օլիմպիադան էր, որտեղ մեր թիմը գրավեց առաջին տեղը: :) - Շախմատում կուռքեր ունե՞ս: - Այո, աշխարհի չեմպիոններից հիմնականում շատ եմ սիրում Խոսե Ռաուլ Կապաբլանկայի եւ Գարիկ Կասպարովի խաղաոճերը: - Շախմատը քեզ համար մասնագիտությո՞ւն է, թե՞ հոբբի: - Քանի որ ես դրանով դրամ եմ վաստակում` մասնագիտություն: - Իսկ այլ մասնագիտություն կցանկանայի՞ր ունենալ: - Տարիներ անց ինձ տեսնում եմ բիզնեսի ոլորտում... - Ի՞նչ նախասիրություններ ունես: - Նախասիրությունները շատ են. սպորտային տարբեր խաղեր եմ սիրում`սեղանի թենիս, սիրում եմ նաեւ ֆուտբոլ խաղալ, մենք ունենք շախմատիստների ֆուտբոլի թիմ ու շաբաթվա ընթացքում երկու անգամ պարտադիր խաղում ենք: - Իսկ Աշխարհի առաջնությանը հետեւու՞մ ես: Ո՞ր թիմին ես երկրպագում: - Այո, բայց իմ երկրպագած թիմը` Անգլիան, դուրս է մնացել. հիմա երկրպագում եմ Արգենտինային եւ Հոլանդիային, բայց ավելի շատ Արգենտինային: - Արվեստի ո՞ր բնագավառն ես նախընտրում: - Կոնկրետ մի ճյուղ չեմ կարող առանձնացնել, բայց սիրում եմ կինո գնալ, երբեմն նաեւ թատրոն: - Ազատ ժամանակդ ինչպե՞ս ես անցկացնում: - Ընկերներիս հետ հավաքվում ենք, նարդի, շախմատ կամ խաղաթուղթ խաղում, դե, գարեջուր ու խեցգետին էլ է լինում:), իսկ ակտիվ հանգստից շատ եմ սիրում ու հաճախ այցելում կարաոկե ակումբներ: - Իսկ ինքդ երգո՞ւմ ես: :) - Այո, երգելն օգտակար է. երբ երգում ես, բոլորը գնում են, մնում ես դու եւ քո շրջապատը:): - Խոհանոցում լինու՞մ ես, ի՞նչ կարող ես պատրաստել: - Մասնագիտացված խոհարար չեմ, բայց սոված չեմ մնա:): Սիրում եմ ձուկ պատրաստել, ինքս մաքրում եւ պատրաստում եմ, փլավներ էլ եմ պատրաստում... - Ըստ քեզ` դու ինչպիսի՞ն ես: - Հանգիստ մարդ եմ, համարձակ, կարողանում եմ տիրապետել ցանկացած իրավիճակի: Ընկերներս ել ասում են, որ բարի եմ:): - Իսկ ի՞նչը կարող է քեզ զայրացնել: - Անարդարությունը: Չեմ սիրում սուտը ու զայրանում եմ, երբ ստում են: - Ո՞րն է քո հաջողության գաղտնիքը: - Որ ասեմ, բոլորը կիմանան:)... իրականում, ինձ իմ մարզիչներն ասում են, որ ես ծույլ եմ, բայց տաղանդավոր ու ճիշտ ժամանակին կարողանում եմ ինձ հավաքել: Ես էլ եմ ինձ հաջողակ համարում. ունեմ լավ ընտանիք, լավ ընկերներ ու սիրված եմ իմ շրջապատի կողմից:): - Ո՞րն է քո տարերքը: - Մոտ ընկերներս: Երբ ընկերական անկաշկանդ միջավայրում եմ, իմ տարերքի մեջ եմ: - Գտե՞լ ես քո երկրորդ կեսին: - Դեռ ոչ, ընտանիք կազմելու հարցում չեմ շտապում, երբ Աստված կամենա... - Ի՞նչպիսին ես նրան պատկերացնում, կցանկանա՞ս, որ նա էլ շախմատով զբաղվի: - Ոչ մի դեպքում: Շախմատը շատ դաժան սպորտ է, այն շատ ժամանակ է պահանջում, իսկ կինը հետագայում երեխաների մայր է, եւ նրան այդ ժամանակը պետք է ընտանիքի համար... Նրան պատկերացնում եմ գեղեցիկ, խելացի, հումորով եւ ազնիվ:): - Առաջիկայում ի՞նչ մրցումների ես մասնակցելու: - Հուլիսի 10-ին Մարտունիում կանցկացվի Շախմատի միջազգային ավանդական մրցաշար, որտեղ կլինենք 5 մասնակից Հայաստանից եւ 5` արտասահմանից, օգոստոսին կանցկացվի շախմատի համահայկական օլիմպիադան, որտեղ կլինեմ թիմային եւ անհատական խաղերում, իսկ սեպտեմբերին կմեկնեմ Եվրոպա… - Անհատակա՞ն, թե՞ թիմային խաղն ես նախընտրում: - Ես թիմային խաղերի ժամանակ ինձ ավելի լավ եմ զգում, ավելի պատասխանատու, քանի որ այդ ժամանակ ոչ միայն քո, այլեւ թիմի համար ես խաղում: - Bravo.am-ը քեզ հաջողություն է մաղթում: Եվ վերջում` նշանաբան ունե՞ս: - Միշտ առաջ:)... Զրուցեց Սիրանուշ Եղիազարյանը /Bravo.am/ Լուսանկարները` Կարեն Հովհաննիսյանի /Bravo.am/