Հրաչյա Ղափլանյանի անվան դրամատիկական թատրոնի դերասան Նիկոլայ Ավետիսյանն ու լրագրող Կարինե Տերտերյանն արդեն մի քանի օր է՝ ամուսիններ են: Հիմա նրանք իրենց մեղրամիսն են վայելում Եգիպտոսում, բայց դա չի խանգարել, որ զրուցեն BRAVO.am-ի հետ ու պատմեն իրենց հարսանիքի անմոռանալի պահերի մասին:
- Ինչո՞վ ամեն մեկիդ համար առանձնացավ հարսանիքն ու ինչպե՞ս կհիշվի:
Նիկոլայ. Իմ ու Կարինեի նպատակներն ու պատկերացումները համընկել են: Սկզբից էլ ցանկացել ենք տիպիկ հայկական ու ավանդական հարսանիք ունենալ՝ զուռնա-դհոլով ու Արամ Ասատրյանի երգերով, սովորույթներն էլ ենք պահպանել: Սկզբից մինչեւ վերջ մեր բոլոր հյուրերը պարել են եւ ուրախացել, ինչն ամենաշատն էինք ուզում: Իհարկե, մեր օրն էր, բայց կարեւոր էր, որ այն մեզ հետ կիսեն ընկերներն ու հարազատները: Դրա համար էլ ստացվեց հենց մեր ուզածի ու պլանավորածի պես:
Կարինե. Ամբողջ հարսանիքը ես ու Նիկոլայն ենք կազմակերպել՝ առանց օգնողների, անգամ մինչեւ նախորդ գիշերը ժամը 1:48-ն այդ աշխատանքներով ենք զբաղված եղել: Զանգահարում էին ու հարցնում, թե գիշերվա կեսին որտեղ եմ: Իսկ մենք հյուրերի ցուցատախտակն ենք տարել ու տեղադրել ռեստորանում: Ամեն ինչ երկրորդ անգամից էր միան ստացվում, չգիտեմ՝ այդ օրերին տիեզերքն ինչպես էր պտտվում, բայց միանգամից ոչինչ չէր լինում: Մտածում էինք, որ հարսանիքի օրն էլ է ամեն ինչ այդպես բարդ լինելու, բայց այն կատարյալ անցավ ու գծածի պես. ոչ մի թերություն ու բացթողում չեղավ:
Նիկոլայ. Ամեն ինչ այնքան էր երկու անգամից եղել, որ մեր կյանքը պատկերացնում էինք արդեն Ֆորդ Բոյարում, եւ ամեն հաղթահարած դժվարության համար Պասպարտուն բանալի էր հանձնում: Այդպես էլ փորձություններն անցնելով էինք առաջ գնում:
- Կարինե, հարսանիքի օրը որոշել եք մի քիչ խաղալ Նիկոլայի նյարդերի հետ. զանգահարել ու ասել եք, որ փոշմանել եք:
Կարինե. Նստած սպասում էինք, որ Նիկոլայենք գան իմ հետեւից, պարապ էինք մնացել ես, հարսնաքույրն ու նկարահանողը: Դիմահարդարմանս ու սանրվածքիս մասին իրեն պետք է կարծիքս հայտնեի, եւ այդ ժամանակ էլ միտք ծագեց նման կատակ անել: Ամեն ինչ իսկապես իդեալական էր, բայց քանի որ նախկինում երբեք չէի հավանել ոչ մի դիմահարդարում, որոշեցի դրանից սկսել, որ հաջորդ ասածս էլ համընկնի: Ասացի, որ ոչինչ դուրս չի գալիս եւ որ փոշմանել եմ ամուսնանալ, գիտեի՝ կհավատա, քանի որ խառը բնավորություն ունեմ եւ շատ փոփոխական եմ: Այնպես չէ, որ դրանից որեւէ բան կփոխվեր, պարզապես ուզում էի, որ այդ լարվածությունը մտնի մեջը: Ճիշտ էլ գուշակել էի՝ հավատաց, ու քանի որ լուրջ ընդունեց ամեն ինչ, ասացի՝ կատակում եմ:
- Նիկոլայ, իսկապե՞ս այդքան հեշտ հավատացիք:
Նիկոլայ. Իհարկե, չեմ հավատացել, որովհետեւ Կառային շատ լավ գիտեմ: Նույնիսկ նշանադրության օրը չգիտեր, որ անակնկալ եմ պատրաստել իր համար թատրոնում, բայց լարված էր ու չէր ուզում գալ. սիրտը մի բան գուշակում էր: Բայց համոզեցի, ու ամեն ինչ ստացվեց: Բայց երբ ասաց, որ փոշմանել է, իր սկսած խաղը շարունակեցի:
Կարինե. Էլ մի, էլ մի, հավատացիր (ծիծաղում ենք, -հեղ):
Նիկոլայ. Նախ միայնակ չէի, դրա համար այդպես արտահայտվեցի, բայց մի քիչ զայրացա, որ այդքան պատրաստվելուց հետո նման բան է ասում: Թեեւ չեմ հավատացել, բայց նեռվը կար: Մտածեցի՝ Կառան կարող է նման բան անել, իրենից սպասելի է:
- Շատ պատասխանատու ու բարդ է հարսի զգեստ ընտրելը, Կարինե, ինչպե՞ս եք կողմնորոշվել ու Ձեր ընտրությունը կատարել: Գեղեցիկ տեսք ունեիք:
Կարինե. Երբ անգամ դեռ հարսանիք չէինք պլանավորել, Նիկայի հետ տարբեր հարսի շորեր ենք քննարկել, ու միշտ չենք հավանել ուռած ու մեծ շորերը: Երբ եկավ զգեստ ընտրելու պահը, ուզում էի, որ երկուսիս դուրն էլ գա: Մայրիկիս ու սկեսրոջ հետ ենք ընտրել, բոլորն ասում էին՝ շատ հասարակ զգեստ է, քանի որ այն պետք է փայլի ու շողա, բայց ես գիտեի, որ Նիկոլայն էլ կհավանի այս տարբերակը: Ուզում էի մինիմալիստական լինի՝ առանց քարիկների ու փայլերի: Առաջին դեպքն էր, որ հավանեցի նաեւ իմ դիմահարդարումը, մազերս էլ հավաքած էին, ինչպես Նիկոլային է դուր գալիս:
- Նիկոլայ, երբ առաջին անգամ տեսար հարսին, այդ պահը բավական առանձնահատուկ է փեսաների համար, ի՞նչն ամենաշատը հավանեցիր:
Նիկոլայ. Շատ ու քիչ չի լինում, եթե մարդուն սիրում ես ու նա քեզ համար կարեւոր է, ամենօրյա զգեստով էլ կհավանես: Բայց երբ տեսա Կարինեին, զգացի, որ շատ-շատ է պատրաստվել այդ օրվա համար, այնպիսի հագուստ էր ընտրել, որն իրեն կատարելապես սազում էր: Ամեն ինչ իմ սրտով էր արել: Սովորաբար Ինստագրամում միասին reels-եր էինք նայում ու Կառան միշտ հարցնում էր, թե ե՞ս էլ կարտասվեմ իրեն տեսնելիս: Վստահեցնում էի, որ անպայման, անգամ գլիցերին կվերցնեմ, որ արցունքներ լինեն:
- Բայց Դուք՝ դերասաններդ, կարողանում եք, չէ՞, անհրաժեշտ պահին արտասվել:
Կարինե. Միշտ ասում է՝ իրական կյանքում չի կարողանում խաղալ:
Նիկոլայ. Ոչ, կյանքում դերասանները ամենաբարդույթավորված մարդիկ են, անկեղծ եմ ասում: Երբ նրան տեսա, խառնվեցի ու մինչեւ եկեղեցի հասնելը չէի գիտակցում, թե ինչ է կատարվում. նման պահերին միշտ լարվում եմ: Իրադարձություններն այնքան արագ էին, ես էլ խամ, դե, առաջին հարսանիքս է (ծիծաղում ենք, -հեղ): Երբ առաջին անգամ տեսա հարսի շորով, լարվածությունից ապուշ հումոր արեցի. «Կառ, հիմա պե՞տք է լացեի»: Բայց ներքուստ աննկարագրելի զգացողություններ ես ունենում, չես կարող բացատրել: Հասկացա մի կարեւոր բան, որ իմ առջեւ սպիտակ զգեստով մեկն է, ում մասին միշտ երազել եմ ու մտածել, եւ հենց նա է կյանքիս կեսը:
- Կարինե, բա Դուք ի՞նչ զգացիք, երբ Նիկոլայը ներս մտավ:
Կարինե. Նիկայի կերպարն ինձ համար անսպասելի էր, իրեն առաջին անգամ էի տեսնում մազերը հետ սանրած: Երբ ներս մտավ, լրջություն նկատեցի, երեւի, տեսքին գումարվել էր նաեւ այն միտքը, որ ամուսնանում ենք: Բայց լրջությունն առաջին հերթին ասոցացնում եմ իր մազերի հետ:
Նիկոլայ. Ինչ լավ է հարցազրույց արեցիք, նոր եմ իմանում այս մասին (ծիծաղում ենք, -հեղ):
- Հատո՞ւկ էիք նման սանրվածք ընտրել, որ տարբերվող լինեք հարսանիքին:
Նիկոլայ. Անկեղծ, նման բաների մասին չեմ էլ մտածել, անգամ չգիտեի՝ որտեղ մազերս կտրեմ ու ինձ կարգի բերեմ: Մեկ օր առաջ եմ պատահաբար սալոն ընտրել ու ուզեցի մազերս կողքի սանրեն, բայց վարսավիրն առաջարկեց հետ տարած տարբերակը: Այդ առավոտյան դեռ չէի գիտակցում, որ ամուսնանում եմ, բավական անլուրջ էի, միայն եկեղեցում ամեն ինչ իր տեղն ընկավ:
Կարինե. Փաստորեն վարսավիրն է այդ լրջությունը հաղորդել քեզ (ծիծաղում ենք, -հեղ):
- Եթե ամեն մեկդ հարսանիքից մի պահ ընտրեք, ո՞րը կառանձնացնեք:
Կարինե. Ես կասեմ, մինչեւ ինքը մտածի: Երբ բոլորն արդեն բավական խմած էին, Նիկան էլ՝ այդ թվում, ինձ սթափ էի պահում, որովհետեւ այդ գիշեր մեր թռիչքն էր: Ոչ մեկն էլ մեզ ուշադրություն չէր դարձնում, բոլորն անմոռաց պարում էին, մի պահ եկանք սեղանի մոտ, որ շունչ առնենք, ու Նիկան մեր կենացը խմեց երկար ճառով: Այդպիսի բառեր նրանից երբեք չէի լսել, ասաց, որ նոր կյանք ենք մտնում, ամեն ինչ արդեն փոխվել է ու ամեն ինչ էլ ավելի լավ է լինելու, քանի որ ուրիշ նպատակներ են ձեւավորվում: Շատ տպավորվեց այդ պահը, երբ սթափ չես լինում, ավելի անկեղծ ես խոսում, ու այդ ամբողջ աղմուկի մեջ կյանքիդ ընկերը քեզ կարեւոր խոսքեր է ասում:
Նիկոլայ. Այդ օրը Կարինեն այնքան ուրախ էր, որ նախկինում երբեք նրան այդպիսին չէի տեսել: Մանավանդ գործից հետո տխուր է լինում, Դուք էլ եք լրագրող ու կհասկանաք՝ աշխարհի բոլորի դարդերը վերցնում եք ձեզ վրա: Բայց հարսանիքին անչափ երջանիկ էր, կփորձում այնպես անել, որ իրեն միշտ այդպես զգա:
- Ի՞նչ կմաղթեք իրար հետագա կյանքի ընթացքում:
Նիկոլայ. Կուզեմ մեր համատեղ կյանքը լինի ուրախ, եւ կապ չունի, թե ինչերի միջով կանցնենք ու ինչ փորձություններ կլինեն: Այնպիսի մարդիկ ենք, որ անընդհատ իրար բացահայտում ենք, ամեն օր նոր բաներ գտնում: Ուզում եմ մեր կյանքը երջանիկ լինի:
Կարինե. Ուզում եմ մեր համատեղ կյանքն այնպես դասավորվի, որ արտաքին կոնֆլիկտներն ու խոսակցությունները չներխուժեն եւ չանդրադառնան մեզ վրա, իրար թեւ ու թիկունք լինենք եւ ցանկացած բացասական էներգիա դուրս վանենք:
Նիկոլայ. Ուզում եմ շնորհակալություն հայտնել մեր ընկերներին ու հարազատներին, ովքեր այդ օրը մեր կողքին էին, նրանց ներկայությունը կարեւոր էր, քանի որ ընտանիքը պետք է լավ մարդիկ ունենա իր շուրջը, առանց նրանց այսպիսին չենք լինի: Բոլորը մեր կյանքում կարեւոր դեր ունեն:
Զրույցը՝ Հասմիկ Բաբայանի
Լուսանկարները՝ անձնական արխիվից
BRAVO.am
Կարծիքներ
Հարգելի այցելուներ, այստեղ դուք կարող եք տեղադրել ձեր կարծիքը տվյալ նյութի վերաբերյալ` օգտագործելուվ Facebook-ի ձեր account-ը: Խնդրում ենք լինել կոռեկտ եւ հետեւել մեր պարզ կանոներին. արգելվում է տեղադրել թեմային չվերաբերող մեկնաբանություններ, գովազդային նյութեր, վիրավորանքներ եւ հայհոյանքներ: Խմբագրությունն իրավունք է վերապահում ջնջել մեկնաբանությունները` նշված կանոնները խախտելու դեպքում: